การทำเครื่องหมายเบื้องต้น

1. วัตถุประสงค์และความสำคัญของการทำเครื่องหมาย:
การทำเครื่องหมายนั้นเทียบเท่ากับระเบิดในโรงงานบางแห่งมันแตกต่างจากใบเรียกเก็บเงินจากวัสดุที่บิลของวัสดุเป็นเพียงผลลัพธ์ในขณะที่การทำเครื่องหมายยังรวมถึงกระบวนการคำนวณ มันเป็นวิธีที่ประหยัดที่สุดในการแสดงรายการปริมาณ/การตัดของวัสดุทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการผลิตถุงและที่ตั้งของวัสดุบนกระเป๋า

2. วัตถุประสงค์ของการนับเครื่องหมาย:
A. เพื่อให้ปริมาณหน่วยสำหรับการคำนวณค่าใช้จ่ายของวัสดุสำหรับกระเป๋า;
B. เพื่อให้พื้นฐานสำหรับการจัดซื้อวัสดุ;
C. เพื่อให้ปริมาณมาตรฐานสำหรับคลังสินค้าในการออกวัสดุ / หน่วยการผลิตเพื่อรับวัสดุ
D. เพื่อให้มาตรฐานการตัดสำหรับบุคลากรเตรียมวัสดุ;
E. เพื่อให้พื้นฐานการอ้างอิงสำหรับแผนกประกันคุณภาพและหน่วยการผลิต
3. พื้นฐานของการนับวัสดุของมาร์ค:
A. รายการการจัดส่ง: รายการส่งมอบรวมรายการตัวอย่าง/รายการติดต่อ/รายการแก้ไขและการแก้ไขบางอย่างจากลูกค้า ฯลฯ ;
B. ตัวอย่าง: ตัวอย่างรวมถึงตัวอย่างลูกค้า / ตัวอย่าง / ตัวอย่างต้นฉบับที่ทิ้งไว้ข้างหลัง ฯลฯ ;
C. พิมพ์แผ่น (และตารางกระดาษ);
D. นอกเหนือจากสามฐานข้างต้นในกรณีที่ไม่มีตัวอย่างและกรอบกระดาษบางครั้งวัสดุจะถูกประเมินบนพื้นฐานของภาพวาดดังนั้นบางครั้งภาพวาดจึงกลายเป็นพื้นฐานที่สำคัญสำหรับการคำนวณวัสดุแทนตัวอย่างและกรอบกระดาษ
4. หน่วยการทำเครื่องหมาย:
หน่วยที่ใช้กันทั่วไปสำหรับการทำเครื่องหมายคือหลา (y) และนิ้ว (") เช่นเดียวกับ cm/m/kg
5. เวิร์กโฟลว์การทำเครื่องหมาย:
การทำเครื่องหมายของสินค้าจำนวนมาก (ปริมาณแบทช์เดี่ยว/ปริมาณมาตรฐาน) การทำเครื่องหมายของตัวอย่าง (ปริมาณหน่วย)
6. องค์ประกอบของเครื่องหมาย:
ส่วนหัวและคอลัมน์
ส่วนหัวรวมถึง: รหัสสินค้าสำเร็จรูป / หมายเลขการจัดส่ง / ชื่อผลิตภัณฑ์ / การสั่งซื้อปริมาณ / ขนาด / ตัวอย่างจำนวน / จำนวนสี / ปริมาณการผลิต ฯลฯ
หมายเลขชิ้นส่วน/ชื่อข้อมูลจำเพาะหน่วยระบุหมายเลขแผ่นข้อมูลระบุหมายเลข
แนวนอน*กลุ่มเดียวตรง
ความต้องการจำนวนสัมผัสต่อเตียง
ข้าม*จำนวนสัมผัสทั้งหมดตรง
ตัวหารส่วนที่เหลืออัตราส่วนอัตราค่าเผื่ออัตราค่าเผื่อมาตรฐาน


ii. การคำนวณวัสดุหลักในการคำนวณของ Mark:
ในอุตสาหกรรมกระเป๋าถือมีวิธีการต่าง ๆ ในการคำนวณวัสดุหลักเช่นวิธีการพื้นที่/วิธีการเค้าโครงและวิธีการจัดวางเครื่องหมายแต่ละวิธีมีข้อดีและข้อเสียของตัวเอง เค้าโครงของเครื่องหมายแบ่งออกเป็นสองกรณีหนึ่งคือเค้าโครงชิ้นส่วนตัดปกติหนึ่งสำหรับเค้าโครงชิ้นส่วนตัดที่ผิดปกติ
1. การเรียงพิมพ์ชิ้นส่วนปกติ:
การเรียงลำดับชิ้นส่วนที่ตัดปกติมักจะทำโดยการวัดขนาดของรูปแบบดั้งเดิมหรือชิ้นส่วนตัดและเพิ่ม 1/8 "หรือ 1/4" ของการสูญเสียบนนั้นขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะ (เช่น 1/4 "สำหรับ วัสดุที่มีการหดตัวที่แข็งแกร่งและ 1/8 "ตรงกันข้าม) มิตินี้เป็นข้อกำหนด (แนวนอน*ตรง) ในการคำนวณของวัสดุของวัสดุ ตัวเศษ/ตัวส่วนจะถูกคำนวณตามความกว้างของวัสดุและความยาวที่สันนิษฐานซึ่งใช้ในการคำนวณปริมาณมาตรฐานหรือขนาดหน่วยซึ่งคำนวณดังนี้:
จำนวนชิ้น = ความกว้าง (ความยาว) ของวัสดุ / ความกว้าง (ความยาว) ของชิ้นส่วนตัด (หมายเหตุ: ใช้จำนวนทั้งหมด)
ความกว้างของวัสดุ (ความยาว) = ความกว้างการตัด (ความยาว) * จำนวนชิ้น (หมายเหตุ: ควรเพิ่มจำนวนที่เหลือลงในจำนวนทั้งหมดแล้วเพิ่ม 1 ")
สูตรแรกเหล่านี้ใช้เพื่อค้นหาจำนวนชิ้นส่วนตัดที่สามารถจัดเรียงในทิศทางของการรู้ความกว้าง (ความยาว) ของวัสดุ
สูตรที่สองใช้เพื่อสมมติว่าแถวของชิ้นส่วน x ของชิ้นส่วนตัดหลังจากความกว้างของวัสดุ (ความยาว)
2. การคำนวณชิ้นส่วนตัดผิดปกติ:
เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ประหยัดที่สุดสำหรับชิ้นส่วนตัดที่ผิดปกติจำเป็นต้องมีการกระทำที่มีประสิทธิภาพ - การทำรังหรือที่เรียกว่าการทำรังของเครื่องหมายเช่นการจัดรูปแบบในวิธีที่ประหยัดที่สุดตามกฎบางอย่าง ค่าสูงสุด/ต่ำสุดได้จากการทำรังเช่นข้อมูลจำเพาะ (แนวนอน*ตรง) ในจำนวนวัสดุจากนั้นตัวเศษ/ส่วนจะคำนวณตามความกว้างของวัสดุและความยาวที่สันนิษฐานร่วมกับสูตรต่อไปนี้
จำนวนชิ้น = [ความกว้าง (ความยาว) - ค่าสูงสุด] / ค่าต่ำสุด * 2 + 2
ความยาว (ความกว้าง) = (จำนวนชิ้น - 2)/2*นาที + สูงสุด
สูตรแรกเหล่านี้ใช้เพื่อค้นหาจำนวนชิ้นส่วนตัดที่สามารถจัดเรียงในทิศทางของความกว้าง (ความยาว) ของวัสดุ
สูตรที่สองใช้เพื่อค้นหาความกว้าง (ความยาว) ของวัสดุหลังจากสมมติว่าชิ้น X ถูกตัด
สาม. การวัดพื้นผิว:
1. สำหรับวัสดุย่อยที่ต้องตัดด้วยมีดเช่น velcro โค้งต้องมีการบันทึกทิศทางที่แน่นอนและเพิ่มการสูญเสีย 1/4 "
2. สำหรับสายรัด/หัวเข็มขัด/ยืดเชือก/เชือก/เชือกยืดหยุ่นซึ่งจะต้องประมวลผลก่อนจากนั้นส่งไปยังหน่วยการผลิตความยาวที่แท้จริงของวัสดุมักจะวัดและคำนวณโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสายรัดที่ใช้เป็นการเสริมแรงซึ่งต้องใช้ 100% ความแม่นยำ (พิมพ์เวอร์ชัน)
3. แถบขอบ (รวมถึงสายรัดสำหรับขอบการตัดขอบวัสดุหลัก) / p-tube / elastic band edge และอื่น ๆ ที่วิ่งเป็นร้อยหลาของวัสดุการสูญเสียการวัดควรอยู่ในแผ่นประเภทหรือตัวอย่างของความยาวจริงของ การวัดหลังจากการเพิ่ม 1 ~ 2 "ใส่กว้างขึ้นอยู่กับสถานการณ์
4. ความยาวของ zip คือความยาวที่แท้จริงของ ZIP เช่น ZIPS ที่ยาวขึ้นสามารถพิจารณาเพื่อเพิ่มความกว้าง 1/8 "~ 1/4" ความยาวของซิปแถบคือความยาวที่แท้จริงของซิประหว่างสองหยุดโดยไม่มีค่าเผื่อใด ๆ ในกระบวนการนับซิปจะต้องสังเกตว่าตัวเลื่อนซิปจะต้องจับคู่และไม่เคยผสม
5. วัสดุของตัวยึดควรถูกบันทึกเป็นวัสดุ/ข้อกำหนด
6. ปุ่มหัวเข็มขัด/กดสี่ทาง/หัวเข็มขัดไก่/เล็บกระแทก/ตะปูกลวง/สกรูและน็อต ฯลฯ ควรใช้ร่วมกัน
7. วัสดุย่อยพิเศษควรวัดเช่นแถบยืดหยุ่นรอบด้านข้างของกระเป๋าโทรศัพท์มือถือจะหดตัวหลังจากการประมวลผลดังนั้นการสูญเสีย 1/8 ~ 1/4 "ควรทิ้งสายพานไนล่อน เนื่องจากการหดตัวของการสูญเสียที่ใหญ่กว่าบางครั้งถึง 5 ~ 8 "ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง
iv. อัตราการสูญเสียที่อนุญาต
1. ในกรณีของสินค้าขนาดใหญ่มีคอลัมน์ "อัตราการสูญเสียที่อนุญาต" ในจำนวนวัสดุของ Mark อัตราการสูญเสียนี้หมายถึงการสูญเสียการพิมพ์/เย็บปักถักร้อย/การกด/ตัดแต่งร้อน ฯลฯ มีอัตรามาตรฐานสำหรับการสูญเสียนี้ซึ่งกำหนดโดยจำนวนคำสั่งซื้อและเปอร์เซ็นต์ของการสูญเสียที่กำหนด
2. สำหรับวัสดุเช่น clasps/buttons/cockhole clasps/Staples/Hollow Nails/Screws/Nuts ซึ่งอาจมีการสูญเสียครั้งใหญ่ระหว่างการประมวลผลควรได้รับค่าเผื่อการสูญเสียที่สอดคล้องกันตามจำนวนคำสั่งซื้อ
V. ปัญหาที่ต้องให้ความสนใจเมื่อการนับเค้าโครง:
1. ในกระบวนการนับวัสดุหลักและรองหากแสดงเป็นคำพูดควรระบุสี/พื้นผิว/ข้อมูลจำเพาะอย่างชัดเจนและควรใช้ชื่อเต็มเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างวัสดุที่คล้ายกันเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนและความผิดพลาด
2. เมื่อทำส่วนพิเศษของวัสดุ (เช่น Bevelling/Trimming/Gluing/Voltage ฯลฯ ) จะต้องระบุและการสูญเสียควรได้รับการสูญเสีย
3. วัสดุพิเศษบางอย่างจะต้องให้ความสนใจกับทิศทางของเค้าโครงเช่นกำมะหยี่/ตาข่าย ฯลฯ แม้ว่าคุณจะไม่ได้บันทึกวัสดุคุณสามารถจัดวางในทิศทางเดียวเท่านั้น
4. ความกว้างของวัสดุ (วัสดุหลัก) ไม่สามารถ 100%มันจำเป็นต้องออกจากพื้นที่
5. สำหรับการนับถุงทั้งวัสดุหลักและวัสดุรองจะต้องวัดตามลำดับที่แน่นอนจากด้านหน้าไปด้านหน้า/บนลงล่างและด้านนอกไปด้านใน/ซ้ายไปขวาเพื่อไม่ให้วัสดุไม่พลาดหรือต่ำกว่า- นับเพื่อให้ความแม่นยำของการนับใกล้เคียงกับ 100%
VI. สิทธิความรับผิดชอบและหน้าที่ของพนักงานที่นับ:
1. เคาน์เตอร์วัสดุควรทำงานของพวกเขาคำนวณค่าใช้จ่ายของกระเป๋าในเวลาที่เหมาะสมและแม่นยำและกรอกใบเสนอราคา
2. มันเป็นความรับผิดชอบในการทบทวนสุนทรียศาสตร์/ฟังก์ชั่น/การเย็บของกระเป๋าเพื่อควบคุมค่าใช้จ่ายของกระเป๋าไม่เห็นด้วยกับการปฏิบัติของผู้สร้างรูปแบบและเพื่อเสนอการปรับปรุงการเย็บของเทอร์เนอร์